- “Bjelasica-Rada“, fabrika za flaširanje i proizvodnju gazirane mineralne vode, je zapošljavala od 120 do 170 radnika. 2005. godine većinski paket akcija je kupila kompanija “Euro fond“, koji su, kada su ušli u kompaniju, nenamjenski potrošili novac od namjenskog kredita. Kompanija je iste godine napravila finansijski gubitak od oko 1,3 miliona eura, iako je u prethodnim godinama ostvarivala profit. Aprila 2007. godine, uveden je stečaj u kompaniju kada je otpušteno 60 radnika. Nakon šest ipo godina kompanija je izašla iz stečaja i u njoj radi 60 ljudi. detaljnije
- U sastavu turističko ugostiteljskog preduzeća „Brskovo”, čija vrijednost je bila procijenjena na 4 miliona eura, su se nalazili hotel “Bijela rada”, restoran “Sutjeska”, restoran na “Ribarevinama” i restoran na „Kiselim vodama”. Kompanije Euroturist GHMB i Slomont turist su u junu 2003. godine kupili na berzi 43% akcijskog kapitala TUP „Brskova” za 165 hiljada eura dok je drugi najveći vlasnik bila kompanija “Komp-As” koja je takođe posjedovala oko 40% akcija. U septembru 2006. godine pokrenut je stečajni postupak u TUP “Brskovo”, a za ovakvu situaciju su bili krivi sukobi između dva najveća akcionara “Slomont turista“ i “Komp-As” kao i negazdinsko vođenje kompanije. Kompanija se još uvijek nalazi u stečaju a imovina kompanije je pod hipotekom. detaljnije
- Početkom 90-ih godina, industrija mašina alata i konstrukcija “Imako” se izdvaja se iz kompanije “Radoje Dakić” i u svom posjedu zadržava 17 hektara zemlje vrijedne oko 24 miliona eura. Komapnija je prije uvođenja stečaja ima 735 radnika. Februara 2006. godine u kompaniju je uveden stečaj zbog navodnog duga od 3 miliona eura. Nakon toga imovina je do 2008. godine predata kompaniji “Imperijal” za ukupno 2,6 milona eura.Nakon prodaje imovine “Imaka” nije poznato šta se desilo sa predstavništvima koje je kompanija imala u Beogradu, Skoplju i Sarajevu. Avgusta 2008. godine, u “Imaku” je završen stečaj godinu i po prije planiranog roka, izmirena su potraživanja povjerilaca i preduzeće je bilo sposobno da samostalno nastavi proces razvoja i privređivanja. Međutim, nakon stečaja u ovom preduzeću su ostali samo direktor i još dvadesetak radnika a imovina se polako rasprodaje se imovina. Na jednom dijelu imovine “Imaka” se nalazi tržni centar „Imperijal” koji se bavi prodajom građevinskog materijala i kućnih aparata i opreme. detaljnije
- Preduzeće za proizvodnju tekstila “Jekon“ je 1997. godine ušlo u stečaj koji je okončan 2002. godine. Nakon toga preduzeće je pripremano za privatizaciju koja je sprovedena 2006 godine. Početna cijena za prodaju komapanije je bila 1,2 miliona eura, međutim kompanija je u novembru 2006. godine, u nadmetanju putem specijalne aukcije, prodata za 128.000 eura, komapniji “Meso-promet“. Novi vlasnik je imao obavezu investiranja 2,2 miliona eura u narednih pet godina i da uposli 70 nopvih radnika. Od ugovorenih obaveza novi vlasnik nije ništa realizovao, dok je u prostorijama nekadašnjeg “Jekona” otvorio ugostiteljski objekat. detaljnije
- U fabrici obuće “Lenka” nekada je radilo i do 250 radnika. U oktobru 2007. godine komapanija „Mikro” postaje vlasnik 43% akcija “Lenke”, a kasnijom kupovinom broj akcija povećao na 55%. Međutim, tada i počinje propadanje kompanije, jer kompanija “Mikro” nije mogla da ostvari svoja prava i upravlja preduzećem koje je kupila na tržištu hartija od vrijednosti jer je u tome onemogućavao prethodni bord direktora zajedno sa izvršnim direktorom Veselinom Konatarom (koji je vlasnik 1.10% akcija ‘’Lenke’’). Zbog ovakvog stanja kompanija nikada nije počela sa proizvodnjom, dok pojedini objekti polako propadaju. detaljnije
- Fabrika “Prva Petoljetka”, koja je zapošljavala 300 radnika, se bavila namjenskom proizvodnjom i obradom metalnih dijelova za potrebe vojske. U januaru 2006. godine, u kompaniji je pokrenut stečajni postupak. Godinu dana kasnije, na petom tenderu, sva imovina fabrike (poslovne zgrade, pogoni sa mašinama za namjensku proizvodnju i 32.813 kvadrata zemljišta) je prodata jedinom ponuđaču preduzeću “Hectas” za 1.651.000 eura (početna cijena na prvom tenderu je bila 3.300.000 eura). Prodajom, fabrika je likvidirana i novi vlasnik nije imao nikakve obaveze prema zaposlenima. Jula 2008. godine, na mjestu bivše fabrike „Prva Petoljetka” otvoren je tržni centar „City Park” čiji su vlasnici Veselin Barović i njegovi poslovni partneri Damjan Hosta i Ladimir Brolih. U aprilu 2009. godine, Prva banka Crne Gore raspisala je oglas za prodaju bjelopoljskog tržnog centa City park po početnoj cijeni od oko 6,2 miliona eura, jer su vlasnici kasnili sa vraćanjem kredita koji su dobili za tu investiciju. Ne posjedujemo informaciju da li je tržni centar prodan ali je evidentno da ne radi. detaljnije
- Januara 2004. godine je obustavljena proizvodnja u fabrici obuće “Mladost” i 460 radnika je postalo tehnološki višak. Nakon ovoga kompanija je povremeno pokretala proizvodnju ali je konačno u martu 2007. godine u kompaniju uveden stečaj. Aprila 2008. godine raspisan je oglas za prodaju cjelokupne imovine (pripadajuće zemljište 9.325 m2, upravna zgrada sa proizvodnim pogonom 2.240 m2, magacin 594 m2, kotlarnica 68 m2, tehnološka oprema i infrastrukturni sadržaji) sa početnom cijenom od 1.510.000 eura. Kompanija je prodata “PKB“ Herceg Novi” za 1.532.000 eura. Proizvodnja u kompaniji nikada nije obnovljena, dok imovina polako propada. detaljnije
- Vunarski kombinat “Vunko”, nekada najveće preduzeće u Bijelom Polju koje je počelo sa radom 1962. godine i zapošljavalo oko 2000 radnika, je među prvim preduzećima u Crnoj Gori prošlo kroz stečaj. Prvi stečaj je uveden 1992. godine, iskorišten je za otpuštanje prekobrojnih radnika, i zatvoren je četiri godine kasnije kada je na posao vraćeno oko 150 radnika. U periodu od 1992. do 2008. godine izuzetno vrijedna imovina formirana prije 1992. godine rasprodata je i u juna 2007. godine procijenjena vrijednost osnovnih sredstava “Vunka”je iznosila skoro 13 milona eura. U januaru 2008. godine u kompaniju je uveden drugi stečaj a indikativno je to da je ovo prvi slučaj da država insistirala da se u nekoj fabrici uvede stečaj. Nakon uvođenja stečaja, raspisano je 19 tendera za prodaju imovine “Vunka” koji nisu uspjeli a vrijednost imovine sa početnih 8,8 miliona eura, na prvom tenderu, je pala na poslednjem tenderu na 2,5 miliona eura. U međuvremenu se polako prodaje ili propada dio po dio imovine “Vunka”, u kojem nakon 2008. godine nikada nije pokrenuta proizvodnja. detaljnije
- Građevinsko preduzeća “Radnik” je bila jedna od najvećih građevinskih firmi u Jugoslaviji koja je izvodila radove i na prostoru bivše Jugoslavije i u inostranstvu. 1992. godine, u ‘’Radniku’’ je uveden stečaj. Bez posla je tada ostalo 1.380 radnika. Preduzeće je tada segmentirano na 5 manjih preduzeća. Jedna od fabrika nastalih segmentacijom je i fabrika betonskih elemenata “Zaton”. Od 2000. godine fabrika se nalazila u krizi ali je stečaj uveden tek oktobru 2007. godine. Od januara 2010. godine do septembra 2014. godine su raspisan je 21 tender za prodaju cjelokupne imovine “Zatona” – a svi tenderi su propali. Cijena na prvom tenderu je bila 3.441.316 eura, dok je na poslednjoj licitaciji “Zaton” nuđen za 725.800 eura. U međuvremenu kompanija ne radi a vrijedna pokretna i nepokretna imovina propada. detaljnije
- Pik “Bjelasica” je osnovana 1956.godine i bila je jedan od glavnih nosilaca privrednog razvoja u Bijelom Polju. Tokom devedesetih firma je segmentirana u više manjih firmi nakon čega nema informacija o poslovanju ove kompanije. detaljnije
- O preduzeću “Turist” nema javno dostupnih informacija o nekadašnjem poslovanju i kasnijem stečaju ili privatizaciji. detaljnije
- O preduzeću “Polipak” nema javno dostupnih informacija o nekadašnjem poslovanju i kasnijem stečaju ili privatizaciji. detaljnije